คุยกันไม่เหมือนเดิม
เจอกันก็น้อยลงทุกวัน
จากคนเคยอยู่ข้างๆ กัน
มาวันนี้ เหลือเพียงแค่ฉันคนเดียว
ไม่รู้ทำไม เหตุเพราะอะไร
เป็นที่ฉัน หรือเป็นที่เธอ
อยากถามเธอไป เพราะฉันข้องใจ
เหตุใด เราจึงกลายเป็นแบบนี้
ในสายตาเธอไม่มีแม้เงา
ในหัวใจคงไม่มีแล้วเรา
สิ่งที่เคยวาดฝันเอาไว้ด้วยกัน
นับวันยิ่งดูห่างไกล
ในสายตาเธอที่เคยมีกัน
จากนี้ไปคงเหลือเพียงแค่ฉัน
เราทั้งสองคงเดินมาถึงทางตัน
จากนี้ไปคงต้องยอมปล่อย ไม่มีแล้วคำว่าเรา
เคยลองทำทุกทาง
มันไม่ดีขึ้นเลยสักวัน
กี่ครั้งที่เราต้องทำร้ายกัน
จนหัวใจมันบอบช้ำเกินเยียวยา
ไม่รู้ทำไม เหตุเพราะอะไร
เป็นที่ฉัน หรือเป็นที่เธอ
อยากถามเธอไป เพราะฉันข้องใจ
เหตุใด เราจึงกลายเป็นแบบนี้
ในสายตาเธอไม่มีแม้เงา
ในหัวใจคงไม่มีแล้วเรา
สิ่งที่เคยวาดฝันเอาไว้ด้วยกัน
นับวันยิ่งดูห่างไกล
ในสายตาเธอที่เคยมีกัน
จากนี้ไปคงเหลือเพียงแค่ฉัน
เราทั้งสองคงเดินมาถึงทางตัน
จากนี้ไปคงต้องยอมปล่อย ไม่มีแล้วคำว่าเรา